ა კარზე ზარია, გავაღე და რას
ვხედავ ვიღაც ბიჭი იდგა
ბუკეტით
–გამარჯობა,რამე გნებავთ?
–აი ეს თქვენთან გამოგვატანეს
–ვინ?
სანამ ამას დავასრულებდი გაიქცა
-რა მოხდა ვინ იყო ანი? (მ)
–უუპს თაიგული?ვისია? (თაკო)
–აი თაკო შენია
–აა ,,,ნეტა ვინ გამომიგზავნა?
–დებილოო მოგატყუე ნ
ახე ბარათი ჩემია –სიცილი
ამიტყდა...ერთი სახე
გენახათ თაკოსი
–რა დამპალი ბავშვი ხარ
–დაიცა წერილი უცნობისგან
"შენი თვალები ყავისფერია,შე
ნი ღიმილი მიმზიდველი,არ
მინდა
შეგაშინო
და არ გეტყვი ვინ ვარ"
–ოო,რა იდიოტები
არიან რა,არ მინდა შეგაშინო,არ მინდა
შეგაშინო,ვერ
ვიტან ესეთებს (მე)
–მადლობა თქვი ვინმეს რო
უყვარხარ (თაკო) –სიცილით
–ეხლა შური უნდა იძიო?
–ჰმ,..ვიფიქრებ
–გეყოთ...ყავ
ა დავლიოთ,ნამცხვარი ვ
ჭამოთ და დავიძინოთ რა(მ)
–ამას რა დაემართა
? ;დ ყავა დავლიოთო და მერე
დავი
ძინოთო
–შენი აზრით დაგეძინება? (თ)
–აუუ გავსუქდები :( (მე)
–ხოდა შენს თაყვან
ისმცემელს აღარ მოეწონები
....
ესე მოკლედ დილა გათენდა...
მარიმ გაგვაღვიძა
–დაიცა ჩვენ აქ დაგვეძინა? (თ)
–აე,,რა ჩაგვიყარე ყავაშ
ი ? –სიცილით
–რავიციი ცოტა დამაძინე
ბელი აღარ მორჩით კამათს დაა
–მართლა?? )მე – ვირმა გნა....–მარი
–ჩჩ...–თაკო
–...თლა (მ)
ცოტა ხანში ყველანი მზად ვიყავით
–აბა გოგოებოო,გადავრიეთ ბიჭები? – თ
–აბა რაა– (მ)
-YeSs –მე
ჩვენი ღრმადპატივცემული ტაქსით დავაწექით
სკოლაში ყველას ვაკვირდებოდი რომელიმე იქნება გუშინ ვინც წერილი
გამომიგზავნა თქო
მაგრამ ვერაფერი შევამჩნიე
გაკვეთილები საინტერესო იყო,ჩემთან ერთი ბიჭი მოვიდა
–შეიძლება ხო დავჯდე?
გარშემო გავიხედე
–ხო ნუ რავიცი,ადგილი არსადაა სხვაგან და რათქმაუნდა
გაკვეთილზე ხშირად შევხედე
მაგრამ ის არ მიყურებდა და
ყველაზე მეტად
ამაზე მომეშალა ნერვები...აი
როცა ზარი დაირეკა
|