HaaLLooo))

ყველა ამ სახელით მომმართავს, ყველასთვის უბრალო, სყვარელი, სულელი გოგონა ვარ.. მიყვარს როდესაც ასე მეძახიან ამ ყველაფრის მიზეზი კი ის არის რომ....არარეალური ვარ პრობლემებსაც კი იმედის თვალით ვუყურებ ... ხშირად არც ვნერვიულობ და ჩემს სახეზე ხშირად ღიმილი შეინიშნება.. მე ყველას ვამხნევებ ... ამიტომაც ყველასთვის სულელ გოგონად დავრჩებიი... 

მასწავლებელი: კარგი მადლობა... დაჯექი...

მე: დიახ მასს...:)

უცებ ზარის ხმა გავიგეთ რომელიც აღარ ჩერდებოდა, ყველას გაგვიკვირდა რადგან გაკვეთილი რაღაც წუთებითაც არ იყო დაწყილი.... უცებ დირექტორი  შემოვიდა ჩვენს კლასში ...შეშინებული სახით და გვითხრა:

დირექტორი: ბავშვებო შეგიძლიათ წახვიდეთ...შეფერხებების გამო სკოლიდან გიშვებთ .. მაგრამ ხვალ ჩვეულებრივ მოხვალთ!!!

მე და ქეთიმ გახარებულებმა ერთმანეთს გადავხედეთ და მალევე კლასიდან გავედით....

მე სკოლიდან  გამოვედი და ვხედავ რომ სასწრაფო სკლასთან იდგა ....ცოტა არ იყოს გამიკვიდა და ამავდროულად შემეშინდა ...მე ქეთის ველოდებოდი რომ ერთად წავსულიყავით...მაგრამ გავიდა 5 წთ-ი და ქეთი არ ჩანს ....დავურეკე მაგრამ აღარც ყურმილს იღებდა და უცებ ამ დროს...

აი ხალხნო სულ ეს იყო ამ მოთხრობის პირველი თავი... რაღაც გაუგებრობის გამო ადრე წამიშალეს ეს თავი და იმიტომ აღარ იყო ამ მოთხრობის პირველი თავიი..იმედია დაგაინტერესდათ და კომენტარებს ველოდები... არ დაგეზაროთ და დატოვეთ შეფასებებიი...აბა თქვენ იცით ძალიან მიხარია რომ ჩემმა მოთხრობამ დაგაინტერესათ თქვენ... მადლობა ყველააააააააააააააააააააასსს:):დ...