დღეს ეს სიმღერა ამეკვიატა.. ჩემთვის დღის სიმღერაა.. ვიგრუზებიიი
... მინდა თქვენც მოუსმინოთ...
ხანდახან ბავშვი ვარ ხანდახან დიდიც.ხანდახან მტირალა ,ხანდახან
მშვიდიც.მინდა გიყვარდეთ ასეთი გიჟი.ზოგჯერ მწარეც და ზოგჯერ
ტკბილიც...
ჩემი ცხოვრების მეგზურია სევდა, მიკვირს... როგორ ამ მოვბეზრდი
ნეტავ?: ((
დუმილის ნუ გრცხვენია, როცა სათქმელი არაფერი გაქვს.....
"სიძულვილი ჰმ
სიყვარულზე ძნელი დასაფარავი ყოფილა თურმე"
თბილისში ქარია, ისეთი ქარია , გრძნობები არია… სულში კი დარია…
ჩემი ”შეშლილები” ჩემს
გვერდით არიან და თუ დაიღალე, მანდ, გულში კარია
თუ ცხოვრებაში ვერ ნახავ იმას რისთვისაც ცხოვრება გიღირს, მოძებნე
ის
რისთვისაც სიკვდილი გიღირს!!!
,მე არა მჯერა ეს ქვეყანა ისე წახდება რომ, ოცნებები სამუდამოდ აღარ
ახდება...”
ადამიანმა ცხოვრებაში ორ წესს უნდა მისდიოს.: 1) ნუ აიშლით ნერვებს
წვრილმანებზე.
2) ყველაფერი წვრილმანია :-D ( ნეტა ასე ფიქრი შემეძლოს მეეც :()))
მე მოვალ შენთან გუშინ ან შარშან,
შენ მოხვალ ჩემთან ხვალ ან გაისად
როცა კვირტები დაიწყებს გაშლას
როცა ხეხილი ნაყოფს დაისამს
როცა მე და შენ იმდენად დაგვღლის
ამქვეყნად ჩვენი როლის თამაში
რომ მე დაგიტქვამ შეხვედრის ადგილს
სადღაც წარსულში ან მომავალში
*** ეს უკვე მეექვსე ღერია ზედიზედ
და ისევ ვიშორებ თავხედ ცრემლს თვალიდან...
,,ცუდად მომექეცი” – გამოვცრი კბილებში
კვლავ მოვსვავ ბრენდის და დავისხამ თავიდან...
გულს კვლავ სინანული მიღრღნის და ვერ ძღება,
ფიქრი ვერაგულად მიკორტნის საფეთქელს,
მზერა მოვაცილე წვიმიან ღამეს და
ეს ღერიც სიბრაზით ჩავაწვი საფერფლეს.
შენ მაშინ მარგუნე სიმწრის სინანული,
რომელსაც ჩემივე სასჯელად ვინახავ,
როდესაც ცრემლიანს მითხარი ,,მშვიდობით”
მე კი გიპასუხე - ,,მე მაინც მიყვარხარ!”
მინდა შეგიმკო თმები გვირილით,
მაგრამ შორსა ხარ ჩემგან ძალიან:
ჩემი სიცილი, ჩემი ტირილი ---
იცოდეს ყველამ --- შენი ბრალია.
ცხოვრება მიჰქრის ნაიღვარივით
და ჩემთვის თითქოს არა სცალია...
მქვია მდიდარი? მქვია ღარიბი?
მიზეზი შენ ხარ, შენი ბრალია.
ზოგჯერ ხელიდან ისე მეცლები,
მინდა შეგიკრა ოქროს გალია!
მე თუ ვმაღლდები, მე თუ ვეცემი,
განა არა გრძნობ, შენი ბრალია.
გადაუარეს ბაღებს ქარებმა,
და ჩემს წინ ისევ ქარიშხალია...
ჩემი სიმშვიდეც და მღელვარებაც
მხოლოდ და მხოლოდ შენი ბრალია!
|