გულში დაჭრილხარ ოდესმე სიტყვით?დარდი მოგიკლავს უაზრო ფიქრით?ოდესმე გაგყინვია გული?ოდესმე გიგემია სიყვარული?უიმედობა გულში გქონია?ვინც აღარ არის ვარსკვლავი გგონია?ღმერთი არ გისმენს ასე გგონია?ღმერთს არ ადარდეებ ეს ხომ ჭორია..ვინმეს გულისთვის ცეცხლში გაგივლია?ვინმეს გულისთვის გული გაგყინვია?ვინმეს გულისთვის ცრემლი გიგემია?ვინმეს გულისთვის წვიმაში გიმღერია?ვინმეს დაკარგვა გიგრძვნია რა არის?რა ბედნიერი ყოფილხარ მაშინ შენ ამდენი გრძნობა თუ შეგძლებია.

ნუ ტირი

(nu tiri)

ნუ ტირი მე რომ ვტირი ეგეც მეყოფა,
დრო გადის ვხედავ გზები გვეყოფა.
ნუ ტირი ჩემი გული შენთან დარეჩება
ცრემლებით არაფერი არ გადარჩება,
ნუ ტირი თუმცა ცრემლი მართლა გიხდება
ჩემს გარდა შენს მშვენებას სხვა ვერ მიხვდება,
ნუ ტირი გინდა ჩემს ცრემლს გაგიზიარებ
მე წავალ მაგრამ სულს არ დაგიზიანებ
გათენებისას მზესთან ერთად დაგელოდები
არა წარსულში ვერ დაგტოვებ,არ მემეტები
ნუ ტირი ბედი ტირის ეგეც გვეყოფა
ხომ ხედავ გზები უკვე მართლა გვეყოფა.

მე შენ მიყვარხარ

როცა წვიმს მაშინ,როცა წვეთები

და ირგვლივ ქარი გაავებული

კარსა და ფანჯრებს ვერ უხსნის კრიჭას...

მე შენ მიყვარხარ,

როცა თოვს მაშინ,

ირგვლივ იმდენი თეთრი ნისლია

და მე მივდივარ ღიმილით იქაც

სადაც ვერ მცნობენ,ან არ მიცდიან...

მე შენ მიყვარხარ,

ხვატში ,

ჩვენი ვერხვები,

როცა მეხები ყურთან ჩურჩულად

და მაშინაც კი თუ ვერ მეხები...

მე შენ მიყვარხარ,

მთაში და ბარად,მდინარესთან და

ზღვასთან ტალღებად,

ღირდა ყოველი წამი და წუთი

ამ სამსხვერპლოზე წლების გაღებად...

მე შენ მიყვარხარ

როცა ვიღვიძებ,ვიძინებ როცა

ღამეს ვნებდები,
არ მენაღვლება რომ გადის დრო და

რა მენაღვლება თუკი ვბერდები?!

მე შენ მიყვარხარ,

ისე და ასე,უსათაუროდ ურითმოდ ლექსში

მე შეგისუნთქე ძალიან ღრმად და

დაგტოვე ასე ძვირფასად ჩემში...

და ყოველ სიტყვას,ღიმილს,სიგიჟეს

ჩემი ფიქრების სხვენზე ვინახავ,

აჰა ეს ლექსი ,და იცი უკვე

შენ,რომ მიყვარხარ,

მე,რომ მიყვარხარ!