კლასიდან გამოვედით მე და ლელა... ირაკლიც იქ
იყოოო.. ლელა კიბეებისკენ წავიდა ამ დროს ირაკლიმ
უთხრა: - გაგისკდეს მიწა (ირაკლი)
ლელა ამ დროს გაშეშდა , გაშტერდა და ბოლოს უთხრა: - შენც ასევეე (ლელა) და გაიქცაა
მე გავეკიდე... ირაკლიც მოდიოდა მარა ლელა ძაან სწრაფად
გარბოდაა და მეც როგორ იქნა დავეწიე - უნამოსოო.. როგორ გამიბედა აი როგორ რაა.. ან რატო მითხრა
საერთოდ ეგ (ლელა) - არ ვიცი ლელაა ამ ბიჭებისას რა გაიგებ რაა (მე)
- რა ვქნა?? არ შეიძლება ცხოვრებაში ერთხელ მაინც რო
გამიმართLოს? (ლელა)
- ლელა დაწყნარდი იქნებ ეს სულაც არ ნიშნავს იმას რო მას შენ არ უყვარხარ (მე)
- არ ვიცი ანანო არ ვიცი.. (ლელა)
- კაი დაწყნარდიი.. არ ღირს ბიჭის გულისთვის ტირილი
ეს შენ მასწავლე და ეხლა შენ ტირიხარ (მე)
- მართალი ხარ.. და არც ვიტირებ .. ძაან კარგად ვარ
(ლელა) მითხრა და გამიღიმა - ეგრე რაა (მე)
მე და ლელა გაჩერებაზე ვიდექით.. ირაკლი გზის მეორე
მხარეს იყოო..
ლელა სულ მას უყურებდა.. ვიცოდი რო უიმისოდ ვერ
გაძლებდა მარა სულ ვეუბნებოდი იქნებ ეს რა მან გითხრა
არ ნიშნავს იმას რო შენ მას არ უყვარხართქო..
მე ლელას გავყევი სახლში ლელამ ფეისბოქი ჩართ
ო ირაკლი შემოსული იყო
- ლეელ მიდი რა მიწერე და გაარკვიე უყვარხარ თუ არა (მე)
- აუ არ მინდა.. მე არ შევეტენებიი (ლელა)
- აბა როგორ უნდა გაიგო მაშIნ უყვარხარ თუ არა? (მე)
- რომ ვყვარებოდი ამას არ მეტყოდა (ლელა)
- იქნებ არ უნდოდა და დაიბნა... შეცდომებს ყველა
ვუშვებთ.. (მე)
- კაი რაა (ლელა)
- კაი თუ გინდა ნუ მიწერ (მე)
- კაი მივწერ ხოო (ლელა)
მესიჯი შემდეგნაირი იყოო:
ირაკლი მე შენ მიყვარხარ ძალიან ამის თქმას ვერ
ვბედავდი მარა დღეს გავბედე და გითხარი ეხლა შენი
აზრი მაინტერესებს.. ყველაფერი შეინზეა დამოკიდებული
ირაკლიმ მიწერა:
- არ ვიცი მე არავინ მიყვარს და თუ გინდა ვიმეგობროთ
- კაიიი (ლელა)
- პროსტოო რაა (ირაკლიი)
- ხო მივხვდი (ლელა)
არ ვუყვარვარ თქვა ლელამ და ტირილი დაიწყოოო - კაი ლელა დაწყნარდი რა (მე)
- როგორ დავწყნარდე ანანოოოო აბა როგორ? ! მე ის
მიყვარს.. მიყვარს თან ძაან (ლელა)
- ხო მესმის შენი მარა ეხლა როგორმე ისე უნდა მოიქცე როო
თავი შეაყვარო (მე)
- როგორ აბა?? (ლელა)
არ ვიცი მარა ყოველშემთხვევაში არ უნდა იცანცარო (მე)
- ხო ეგ მეც ვიცი (ლელა)
კიდევ ცოტა ხანი ლელასთან ვიყავი მერე დედამისი
მოვიდა მე სახლში წავედი ვიმეცადინეე მეზარებოდა მარა
მაინც.. მერე ლეპტოპი ავიღე და გიოს ვწერ : - როგორ ხარ? (მე)
- კაიგად შენ (გიო)
- მეც. რას შვები (მე)
- რავი არაფერს შემხვდი რაა (გიო)
- კაიი გამოვალ ეხლავეე (მე)
- კაიი :* (გიო)
მე სკაიპი გამოვრთე მომზადება უნდა დამეწყოო მარა
მობზე დამირეკეს: - ანანო გამოო რა ჩემთან (ლელა)
- აუუ ლეელ ბოდიში მარა ეხლა გიოს ვხვდებიი მთხოვა
და... გთხოვ არ გეწყინოს რაა (მე)
- კაი არაუშავს (ლელა)
- კაი ეხლა ვემზადები და რო მოვალ თუ ძაან გვიანი არ
იყოო დაგირეკავ და გამო შენ ჩემთან (მე)
- კაი (ლელა )
მე გავემზადე და წავედიი .. გიო უკვე იქ იყო ჩვენ საყვარელ გაფეში შევედით .. ყავა და პიცა შევუკვეთეთ - ლამაზი ხარ (გიო)
- მადლობა (მე)
- მიყვარხარ (გიო)
- მეც (მე)
ვლაპარაკობდით.. ამ დროს მობზე მესიჯი მომივიდაა.. ლაშა იყო: - როგორ ხარ სიხარულო?
ეს მესიჯი გიომ ნახა გაბრაზდა და კარტა გადამიმტვრია
- რა ქენიი??? რაზე გაბრაზდი ერთი ვერ ვხვდები რაა (მე)
- რას ქვია რაზე ვბრაზდებიი?? (გიო)
კაი რა იყოო? იმას მაინც ვერ ხვდები რო მე ლაშა არ
მიყვარს? მე შენ მიყვარხარ .. მხოლოლოდ შენ (მე)
გიომ ბოდიში მომიხადა და მაკოცა სახლში რო მივედი უკვე გვიანი იყო ამიტომ
ლელასთვისარ დამირეკავს.. მარა სკაიპშI ვწერდი..
ამასობაში დაღამდაა კიდეც და დავიძინეე.. რომ გათენდა
ადგომა მეზარებოდაა მარა ავდექი გავემზადე და სკოლაში
წავედი.. პირველი გაკვეთილი რუსული გვქონდაა.. დრო
ძაან გაიწელა.. დავიღალეეე.. როგორც იქნა ზარი
დაირეეეკა .. მე და ლელა დერეფანში გავედით ირაკლიც
იქ იყო .. ამდროს ირაკლი ლელასთან მივიდა და...
აბა კომენტარებიიიი
|