ასე მგონია ვიღაცა უნდა შემხვდეს.

_ვინ უნდა შეგხვდეს?

_რა ვიცი.

_მაშ, რატომ გგონია?

_იცი, მე ის მიყვარდა.

_როდის?

_მეც არ ვიცი როდის ალბათ დიდი ხნის წინათ.

_მაინც?

_მანამ დავიბადებოდი.

_ვერ გავიგე.

_შეიძლება დაბადებულიც ვიყავი მაგრამ სადღაც სხვაგან. მე ის მიყვარდა და ეხლაც ისევ ძალიან მიყვარს.

_რომ არ შეგხვდეს?

_ეგეც შეიძლება.

_უცოლო ხომ არ დარჩები მოიყვანე ვინმე.

_ვინ?

_რავიცი ვინმე.

_არა

_ის რომ არ შეგხვდეს?

_რომ მიყვარს?

_ეგეთი სიყვარული არ გამიგონია, არ გინახავს არ იცნობ და გიყვარს.

_ჰო, მიყვარს

_იქნებ არ გიყვარს?

_მაშ რატომ მგონია რომ უნდა შემხვდეს?

_იქნებ სიზმარში ნახე?

_არა, სხვაგან ვნახე სადღაც.

_გარეგნობა იცი მისი?

_არა

_აბა საიდან უნდა იცნო, რომ შეგხვდეს?

_ვიცნობ, ვიცი რომ ვიცნობ…

ვკითხულობ დაორთქლილ მინაზე,

პაწია ხელით მინაწერს:

მიყვარხარ

მიყვარხა

მიყვარხარ

სულ ყველას

სულ ყველას

       ჯინაზე....

ჩვენ ვართ ზღაპრიდან გამოპარული

გზააბნეული დიდი ბავსჰვები

და სანამ ჩვენი მეზღაპრე მოვა

ისევ ერთმანეთს ვეთამაშებით... 

ყველა ოცნების ახდენა

    რომ შეიძლებოდეს

მაშინ იცნებაც არ იქნებოდა

   ასე ლამაზი... 

ვის გაუგია ივლისში თოვა?!

მაგრამ თუ მთხოვე, მე თოვლად მოვალ...

მოვალ და შენში ვიპოვი ყვავილს

რომელიც თოვლის ალერსით ყვავის...

მიყვარხართ იმედი მაქვს მოგეწონებათ... :)