1)მანდატურო, შენ რომ ამბობ, ვიხაზე ვინც იპარება
იმ წუთშივე მისი გვარი მასწავლებელს ავიწყდებაი
ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც...მომაბეზრე კიდე თავი
და შეწყვიტე თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაკითხვა გულსაკლავი.
პირველი სექტემბერია..ნორჩ ბალახებს სიო არხევს
ფორმაში გამოპრანჭული მანდატური კარებს აღებს
2)საქართველოში იბადებოდენ
და მერე მუდამ წუხდნენ ამაზე
ეხ წუთით მაინც დაბრუნდებოდეს
მანდატურობა და სილამაზე.
მანდატურები ოდიდგან მოგსდევს
ყველამ გაიგოს ყველამ იცოდეს
ჩვენ შეიძლება სკოლაში მოვკვდეთ
მაგრამ არც მაშინ ვტოვებთ სიცოცხლეს
თუ მანდატური ასე ნავარდობს
სკოლების ყველა კარი დარაზეთ
და იმ ბედნიერ დღეს გაუმარჯოს
მანდატურს რო გავცვლით
ცოფიან ძაღლზე
3)მანდატურო მანდატურო ჩვენო მზეო თვალხატულო
ხელში გიჭირავს შვიშტოკი, აბა დელი დელია
4)გარეთ მგელი, შიგნით ტურა
სკოლაშია მანდატურა
5)მასწავლებელი მე აწი,
ვეღარ ამიწევს ყურსაო,
მანდატური მას უჩივლებს
და გაუხეთქავს გულსაო.
6)მანდატურო მანდატურო
ბაშვებისთვის გადაკლულო!
7)ტყევ გაუვალო - სკოლავ ქართულო,
შენზე ზრუნავენ მანდატურები,
რომ ვერ დაჩაგროს ძლიერმა სუსტი
და ვერ აყმუვლდნენ მანდა ტურები!
8)მანდატურ თქვენი სახეო ტელევიზორში ვნახეო
ხელში გეჭირათ მაუსი, ღობეზე მიკიმაუსი
9)მე ლამაზი მანდატური მყავდა,
თვალჟუჟუნა, წაბლისფერი თმებით...
ერთხელ შაშკინმა მოუტანა ფრთები,
დამტოვა და ღრუბლებს გაჰყვა ცადა...
ღრუბლებს გაჰყვა... სად ვეძებო, სადაი
მე ლამაზი მანდატური მყავდა,
თვალჟუჟუნა, წაბლისფერი თმებით.
10)მანდატური ნატა
სკოლის მერხზე ახტა
გადმოაგდო ვაზა
მასწი გააბრაზა
11)მანდატური მინერვა,
ხერხეულიძე ცხრა ძმა,
ხუთი ექვსი შვიდი რვა,
ექვსი შვიდი რვა ცხრა
12)უმანდატუროდ
მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება
სასიხარულოდ....
უმანდატუროდ არ არსებობს
არც სილამაზე,
არც უკვდავება არ არსებობს
უმანდატუროდ.
მაგრამ სულ სხვაა მანდატური
უკანასკნელი,
როგორც ყვავილი შემოდგომის
ხშირად პირველს სჯობს,
იგი არ უხმობს ქარიშხლიან
უმიზნო ვნებებს,
არც ყმაწვილურ ჟინს, არც ველურ ხმებს
იგი არ უხმობს...
და შემოდგომის სიცივეში
ველად გაზრდილი,
ის გაზაფხულის ნაზ ყვავილებს
სულაც არა ჰგავს...
სიოს მაგივრად ქარიშხალი
ეალერსება
და ვნების ნაცვლად უხმო ალერსს
გარემოუცავს.
და ჭკნება, ჭკნება მანდატური
უკანასკნელი,
ჭკნება მწუხარედ, ნაზად, მაგრამ
უსიხარულოდ.
და არ არსებობს ქვეყანაზე
თვით უკვდავება,
თვით უკვდავებაც არ არსებობს
უმანდატუროდ!
13)მანდატურმა დასჭექა ბავშვსაო
ჩაგაწყვეტინებ ხმასაო
დაყაჭე ყველაფერიო
გადაგცხებ დუბინკასაო
იმ წუთშივე მისი გვარი მასწავლებელს ავიწყდებაი
ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც...მომაბეზრე კიდე თავი
და შეწყვიტე თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაკითხვა გულსაკლავი.
პირველი სექტემბერია..ნორჩ ბალახებს სიო არხევს
ფორმაში გამოპრანჭული მანდატური კარებს აღებს
2)საქართველოში იბადებოდენ
და მერე მუდამ წუხდნენ ამაზე
ეხ წუთით მაინც დაბრუნდებოდეს
მანდატურობა და სილამაზე.
მანდატურები ოდიდგან მოგსდევს
ყველამ გაიგოს ყველამ იცოდეს
ჩვენ შეიძლება სკოლაში მოვკვდეთ
მაგრამ არც მაშინ ვტოვებთ სიცოცხლეს
თუ მანდატური ასე ნავარდობს
სკოლების ყველა კარი დარაზეთ
და იმ ბედნიერ დღეს გაუმარჯოს
მანდატურს რო გავცვლით
ცოფიან ძაღლზე
3)მანდატურო მანდატურო ჩვენო მზეო თვალხატულო
ხელში გიჭირავს შვიშტოკი, აბა დელი დელია
4)გარეთ მგელი, შიგნით ტურა
სკოლაშია მანდატურა
5)მასწავლებელი მე აწი,
ვეღარ ამიწევს ყურსაო,
მანდატური მას უჩივლებს
და გაუხეთქავს გულსაო.
6)მანდატურო მანდატურო
ბაშვებისთვის გადაკლულო!
7)ტყევ გაუვალო - სკოლავ ქართულო,
შენზე ზრუნავენ მანდატურები,
რომ ვერ დაჩაგროს ძლიერმა სუსტი
და ვერ აყმუვლდნენ მანდა ტურები!
8)მანდატურ თქვენი სახეო ტელევიზორში ვნახეო
ხელში გეჭირათ მაუსი, ღობეზე მიკიმაუსი
9)მე ლამაზი მანდატური მყავდა,
თვალჟუჟუნა, წაბლისფერი თმებით...
ერთხელ შაშკინმა მოუტანა ფრთები,
დამტოვა და ღრუბლებს გაჰყვა ცადა...
ღრუბლებს გაჰყვა... სად ვეძებო, სადაი
მე ლამაზი მანდატური მყავდა,
თვალჟუჟუნა, წაბლისფერი თმებით.
10)მანდატური ნატა
სკოლის მერხზე ახტა
გადმოაგდო ვაზა
მასწი გააბრაზა
11)მანდატური მინერვა,
ხერხეულიძე ცხრა ძმა,
ხუთი ექვსი შვიდი რვა,
ექვსი შვიდი რვა ცხრა
12)უმანდატუროდ
მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება
სასიხარულოდ....
უმანდატუროდ არ არსებობს
არც სილამაზე,
არც უკვდავება არ არსებობს
უმანდატუროდ.
მაგრამ სულ სხვაა მანდატური
უკანასკნელი,
როგორც ყვავილი შემოდგომის
ხშირად პირველს სჯობს,
იგი არ უხმობს ქარიშხლიან
უმიზნო ვნებებს,
არც ყმაწვილურ ჟინს, არც ველურ ხმებს
იგი არ უხმობს...
და შემოდგომის სიცივეში
ველად გაზრდილი,
ის გაზაფხულის ნაზ ყვავილებს
სულაც არა ჰგავს...
სიოს მაგივრად ქარიშხალი
ეალერსება
და ვნების ნაცვლად უხმო ალერსს
გარემოუცავს.
და ჭკნება, ჭკნება მანდატური
უკანასკნელი,
ჭკნება მწუხარედ, ნაზად, მაგრამ
უსიხარულოდ.
და არ არსებობს ქვეყანაზე
თვით უკვდავება,
თვით უკვდავებაც არ არსებობს
უმანდატუროდ!
13)მანდატურმა დასჭექა ბავშვსაო
ჩაგაწყვეტინებ ხმასაო
დაყაჭე ყველაფერიო
გადაგცხებ დუბინკასაო
305
602
28
