– ევროპელობა თუ გინდა, უნდა დაიდგა ესაო.

უთქვია ერეკლესაო – შარი არ მინდა დღესაო,

რა ოხრად მინდა დესაუ, დღე და ღამ ხმალსა ვლესავო…

ვაჭარი ეტყვის – მეფე–ჯან, ეგრე მეგონა მეცაო, 

მაგრამ ფრიდრიხის დვარეცში ეგრევე თვალში მეცაო,

ნაპალეონიც აგროვებს ათასგვარ–ათასფერსაო,
მასალის პასტავშიკია გვინეა, ჰამაც ბისაუ.

პატარა კახი გაბრაზდა, თვალები დააკვესაო,

ტახტიდან წამოფრინდება, მათრახს გაივლებს ხელსაო 

– ვიდრე მე ეგ არ დავიდგა, არ გესმას ჩემი კვნესაო, 

ზარბაზნის ფასი რად მივცე გაპრიალებულ ხესაო,

კარს ომი შამამდგომია, მაგით შევასკდე მტერსაო?

გამასწარ, სინამ გამსგავსე აღა–მახმადის … წვერსაო…