''საყვარელო შვილო, წერილი, რომელშიც ფულს გვთხოვდი არ მიგვიღია''

***

ცოლი ეჩიჩინება ქმარს:
- ასე ძვირიან წიგნებს რომ ყიდულობ, კაცო, ნამეტანი პრიალა ფურცლები აქვს და ტუალეტში მოსახმარად ძალიან მოუხერხებელია

***

სოფლის მჭედელი ეუბნება მოწაფეს:
- ონისევ! ახლა ცეცხლიდან გავარვარებულ ნალს ამოვიღებ და თავს როგორც კი დაგიქნევ, მაშინვე ურო გამოაქანე.
...ასე უეცრად გახდა ახალბედა მოწაფე სოფლის მჭედელი.

***

სკოლაში თინა მასწავლებელი ურჩევს მოსწავლეებს:
- ბავშვებო, გამოსაშვები სურათი გადაიღეთ. ეს ისეთი საინტერესო იქნება როცა გაიზრდებით! დახედავთ რამოდენიმე წლის შემდეგ და გაიხსენებთ: „ეს იკაკოა, ბავშვობაში რა ცელქი იყო, ახლა კი მინისტრია. ეს მიშიკოა, რაც გიჟიც იყო, ის დარჩა..."
- ეს ცხონებული თინა მასწავლებელია... - გააგრძელა ჩამოთვლა მიშიკომ.

***

- ძვირფასო, შენთვის რაღაც მინდოდა მეთქვა... როგორ გადამავიწყდა... აჰა! ბავშვი მივიყვანე საბავშვო ბაღში... არა, ეს არა... ა, ჰო! პური და მაწონიც ვიყიდე... არა, არა! არც ეს... ვაახ, კაცო... ბავშვი... ნუ, ეს უკვე გითხარი... ხო! ააჰა!.. გამახსენდა! რას გამიმწარე მთელი ცხოვრება, შე უნამუსო, შე გათახსირებულო, შენ!!!...

***

გურული მოიყვანს სვან ცოლს, დაწოლის დროც მოვა:
ქმარი: ჰე დაწე ქალო.
ცოლი: არა!
ქმარი: დაწექი ძვირფასო.
ცოლი: არა
ქმარი: დავწყვეთ საყვარელო.
ცოლი: არა!
ქმარი: კაი აბა ვიდგეთ სამივე.

***

ცოლ-ქმარი ერთმანეთს უტყდებიან...
ცოლი ამბობს: მე დალტონიკი ვარ
ქმარი: მეკი ზანგი